Reakcija Crnogorskog pokreta na saopštenje Nove demokratije „Laž da je Kraljevinu Crnu Goru ukinula Kraljevina Srbija“

Laž je, ipak, kako je to napisao Dobrica Ćosić, glavno srpsko oružje

Crnogorski pokret nije birao sagovornika iz Nove demokratije na temu okupacije Crne Gore 1918, niti je odgovoran što su za to delegirali podmladak, koji, ipak, samo može da reprodukuje fraze i floskule koje mu se serviraju, umjesto uvjerljivih činjenica. Istorija se mora zasnivati na činjenicama, a pjesmice je bolje učiti od pjesnika i recitovati na priredbama, a ne u saopštenjima . Mi ćemo se, kao ozbiljni ljudi, baviti činjenicama i pozvati čak na najistaknutija imena srpske pravne nauke. U istoj mjeri koliko je tačan iznijeti podatak na početku reakcije Nove demokratije (ND) da je Nedjeljko Rudović član Crnogorskog pokreta (CP), tačno je i sve što je napisano u daljem tekstu. Nego, da počnemo redom. Kao prvo, saznali smo od ND da je Austrougarska anektirala kraljevinu Crnu Goru, umjesto okupirala, što je „ogroman“ doprinos ND pravnoj i istorijskoj nauci. Zatim, tvrdnja da je „vojska Kraljevine Srbije 1918.godine, zbog nepostojanja i raspuštanja vojske Kraljevine Crne Gore 1916.godine, morala da oslobađa teritoriju naše zemlje“ je nešto što ne tvrdi čak ni srpska istoriografija. ND misli da je dovoljno izreći neku glupost bez potrebe da to nečim pokrijepi. Postoje i izvještaji vojske, koja se prvo zvala “Skadarska”, a potom “Jadranske trupe”, koji govore o njihovom učešću u oslobađanju Crne Gore, a koje se svodi jedino na učešće u završnim operacijama oslobođenja Podgorice. Nije na odmet, radi bolje slike pozadine uloge Srbije u tim vremenima, da napomenemo što je regent Aleksandar Karađorđević naredio komandantu tih trupa, pukovniku Dragutinu Milutinoviću: „Vama je osiguran čin generalski, jer ste to i ranije zaslužili. Pri radu u Crnoj Gori nemojte biti meka srca. Kralju Nikoli treba zabraniti dolazak u Crnu Goru po svaku cijenu, pa ma upotrijebiti i krajnja sredstva“. (Arhiv Srpske akademije nauka br. 11441/ 11443 1-8). Zatim, nevjerovatna i beslovjesna tvrdnja da „Austro-Ugarska koja je prvo okupirala, a posle kapitulacije i raspuštanja vojske i anektirala Crnu Goru...“ , da kralj Nikola nije imao „ni vojsku niti teritoriju i narod prema kome važe Ustav i Zakoni Kraljevine Crne Gore“, te da „nakon sramnog čina kapitulacije koji ni Kralj Nikola niti bilo ko od ostalih organa u egzilu nije opovrgao ili zvanično oglasio ništavnim“, kao da je srpski kralj Petar imao i „vojsku i teritoriju i narod prema kome važe Ustav i Zakoni Kraljevine Srbije“ u to vrijeme i da je otišao na Krf samo malo da dobije bakarnu boju. No da malo uozbiljimo priču. Prof. Dr Gavro Perazić piše u časopisu Istorijski zapisi, u tekstu „Međunarodnopravna osnova mandata savezničkih oružanih snaga na teritoriji Crne Gore 1918-1919. godine“: „Potpisujući separatan ugovor – kapitulaciju, Crna Gora nije izašla iz ratnog stanja, niti je prestala da bude članica ratnog saveza. Ratno stanje kao međunarodno - pravna institucija počinje objavom rata ili prostim početkom ratnih operacija, a završava se stupanjem na snagu mirovnog ugovora... Budući da je vlada izbjegla i instalirala se u jednoj savezničkoj zemlji, ona je manifestovala i dalje saveznički karakter do kraja rata. Samim tim činom, ona je manifestovala i ubjeđenje da ostaje i dalje suveren svoje države.“ Govoreći o upustvu koje je srpska komanda dala svojim trupama u Crnoj Gori, dr Perazić kaže: „Razumljivo je što se Komanda srpskih trupa tako obazrivo odnosi prema Crnoj Gori, jer je to još uvijek tuđa država, jednaka međunarodnopravna ličnost kao i njihova država, te moraju poštovati suverenitet i običaje domaće teritorije“.  Nadalje: „Sa stanovišta međunarodnog prava nije sporno da je 1. decembra formirana nova međunarodnopravna jedinka i da je tada nestalo dvije jedinke kao samostalne države – Srbije i Crne Gore“. Bilo bi dobro da ND javnosti pokaže svoju superiornost nad prof. dr Perazićem, koji je važio kao ekspert za međunarodne odnose. Dr Živojin Perić (1868-1953), profesor na Pravnom fakultetu u Beogradu između dva svjetska rata, profesor Haške akademije, predavač na pravnim fakultetima u Lionu, Parizu i Briselu, za koga je srpski akademik Slobodan Jovanović napisao da je „najkrupnija figura pravništva Slovenskog juga“, u svojoj istorijsko-pravnoj studiji  „Crna Gora u jugoslavenskoj federaciji“, piše: „Crna Gora je mogla izgubiti svoju međunarodnu individualnost samo na osnovu jedne suverene Odluke, a tu odluku bila je nadležna donijeti – jer je Crna Gora tada bila još neprestano nezavisna i suverena država sa svojim Ustavom (od 1905. godine, primj. CP) i svojim Vladarem (kraljem Nikolom, primj. CP) – samo Zakonodavna vlast, tj. Narodna skupština sa Vladarem ...Otuda, kad niko drugi osim zakonodavne vlasti nije bio ovlašćen čak ni za to da državne granice smanji ili razmijeni (čl. 36. Ustava Crne Gore, primj. CP), tim manje je moglo biti govora da netko tko nije zakonodavac cijelu oblast Crne Gore otuđi, tj. prisajedini (anektira) nekoj drugoj državi, pa dakle, to nije mogla učiniti ni Velika Skupština Podgorička, koja nije imala nikakvog oslonca u Ustavu Crne Gore, koji je Ustav, kao što malo prije rekosmo, u času kada je ta skupština sastavljena i vijećala, bio u punoj snazi, budući da je i sama država, Crna Gora, još uvijek postojala kao pravno nezavisni i suvereni međunarodni individualitet. Prema tome, bez ustavne i pravne vrijednosti je Odluka Velike Podgoričke skupštine o prisajedinjenju Crne Gore Srbiji“. Što se tiče pitanja okupacije Crne Gore 1918-te, navešćemo samo naredbu od 19.11.1919. načelnika Srpske komande, vojvode Mišića, upućene komandantu srpskih trupa u Crnoj Gori: „Nastavite najenergičnije i svim sredstvima da se na teritoriji koju je naša vojska okupirala uguši svaka agitacija, pa ma od koga ona dolazila. Za to vam stoje na raspolaganju sva sredstva koja možete raspolagati bez ikakvog prezanja". Moguće da profesionalni, školovani, visoki oficir srpske vojske ne zna što je okupacija bolje od nekog junoše iz podmlatka ND? Što se tiče karaktera tzv. Podgoričke skupštine, navešćemo samo stavove njenih učesnika:   „mi smo ovdje sakupljeni mimo zakona ali ipak pravilno“, ili „mi smo morali svrći kralja Nikolu, pa sve da je on najbolji vladar“, ...(Dr Dimo Vujović, Podgorička skupština, 1989. Str. 268, 271, 276.). Il i riječi Lj. Glomazića: „Mi smo revolucionarna skupština koja zakone sprovodi silom“, odnosno,  Janka Spasojevića, od decembra 1917. predsjednika Privremenog odbora za narodno ujedinjenje, srpskog državljanina sa pasošom Srbije i jednog od sazivača i organizatora Podgoričke skupštine: „Sve dosadašnje revolucije, a bilo ih je mnogo, slične su ovoj“. A o svemu tome u više navrata je govorio i sam kralj Nikola, poput intervjua  datog The Daily Chronicle  27. januara 1919.g: „Iz Crne Gore nemam vijesti, jer je srpska okupaciona vojska ustanovila kordon kroz koji ne puštaju ni pisma ni ljude. Dobijam izvještaje, koji mi moji povjerenici donose po cijenu života. Izgleda da tamo vlada pravi teror. Ubijaju se bez suda ljudi, žene i đeca, bombe se bacaju u kuće mojih prijatelja a novac se prosipa kao voda da bi se Crnogorci odrekli zakletve... Nema sumnje da ste čuli za moje svrgavanje i aneksiju moje zemlje od strane Srbije. Da, to je izglasao lažni parlament kojeg su oni zvali Velika Skupština – ime koje ne postoji u našem Ustavu. Ako je niko nije izglasao, izabrana je od razbojničkih bandi koji rade za interese Srbije“. Ako ne znate o kome se radi, to je onaj kojeg ste stavili pored kralja Petra na bilbord, uz riječi „1918 – 2018, sto godine ponosa i slave“? Čini se da bi etičnije zvučalo „sto godina srama“. Što se litija i fašizma tiče, dobro bi bilo da nam gospoda iz ND objasne kad su to u Crnoj Gori organizovane litije po ulicama prije 1995, osim ako ne računate litiju krajem 1918, kada su iskopane tri rake na centralnom trgu u Nikšiću, u koje su položeni kovčezi sa grbom dinastije Petrović, Sv. Petrom Cetinjskim i Sv Vasilijem, kojeg toliko zdušno danas svojatate i slavite. Što se fašizma tiče, očito nemate pojma što ta riječ podrazumjeva, inače ne biste baštinili ideologiju Stevana Moljevića i svetosavlje ideologa Dimitrija Ljotića. https://www.cdm.me/drustvo/df-laz-da-je-kraljevinu-crnu-goru-ukinula-kraljevina-srbija/